Zaterdag 13 juli 2013

Vandaag mogen de kinderen dan eindelijk wat uitzoeken voor de vakantie en Revi voor zijn mooie rapportje. Daar hebben ze een hele week op moeten wachten. Je begrijpt de vreugde kan niet op. De dag begon zo heerlijk rustig...wat kon er nou fout gaan....?!

Voordat we naar de speelgoedwinkel gaan, bezoeken we eerst een fabriek die hout bewerkt en hele mooie houten banken maakt. Lijkt ons wel wat voor thuis in de tuin.
Jos had al wat mailcontact gehad, maar de beste man was er niet...Zijn vrouw wou hem wel even bellen. Nog geen twee minuten later komt hij aan scheuren in een wel hele coole auto...


Revi moest daar natuurlijk wel even een foto van en mocht er zelfs in zitten! Prachtig vond hij dat. Kijk hem nou..stoertje! Drinken en eten in overvloed. We komen niets te kort.
We bedanken de uiterst aardige mensen en gaan dan eindelijk naar de speelgoedwinkel.

Achterin is het al aardig onrustig, want er moet overlegd worden; wat er door wie gehaald gaat worden en hoe lang het nog duurt voordat we er zijn. Het duurt zooooo lang (lees 10 minuten, want zover liggen de kleine dorpjes hier zo'n beetje uit elkaar!)
We zijn nog geen 3 minuten binnen, Revi is in 1 streep naar de afdeling lego gerend, maar onze grootste deugniet Lika moet natuurlijk eerst de hele winkel rond in snelvaart. Ooooveral aan zitten en uiteindelijk ook in zitten.... Als ik Revi even help met zijn keuzes aan lego, zie ik vanuit mijn ooghoek Lika aan een soort van autootje zitten. Ik roep nog Lika kom eens hier, maar natuuuuurlijk luistert ze niet. Ik ga verder en hoor dan ook een toetertje, weer roep ik. Lika! Nou hier komen. Je raad het al...ze luistert niet en nog voordat ik het besef en het geluid van een motor kan koppelen aan het beeld, zie ik onze dochter op een veel te grote quad afscheuren op een stelling. Ik bulder nog Likaaaaaa, ga eraf...maar het is al te laat. Iedereen kijkt behalve Lika en ze knalt recht tegen een stelling op....pfffff.
Een aardige man helpt Lika haar voet van het pedaal af te halen. Dat was het euvel. Ons kleine meisje wist niet dat haar eigen fout de boosdoener was. Te veel techniek zeg maar. Ze wou wel stoppen, maar kon het simpelweg niet. Ik verontschuldig me bij het de dames achter de kassa en ruik dan iets minder fraais....Van de schrik heeft ze in de broek gepoept. Aggos. Gaan we die eerst maar eens fijn verschonen. Lang leve de luiers en quads ha ha. Na een korte preek gaan we de winkel vol goede moed weer in, want we hebben nog niks...alleen een nieuwe hit op deze blog ;-)

S middags speelt Revi de hele middag met zijn nieuwe lego spulletjes en Lika met een Fur Real poes. Wat ik ook aan kwam dragen....neej Ik wil het poesjuh! Tja, een mauwende poes is dan naast onze rat het nieuwe huisdier in huize Diender op vakantie. Gezellig!



"Bultje"1 Die vlag is het begin!!!

Als mijn lieve man lekker gaat koken, besluit ik toch nog even een stukje te gaan hardlopen. Dat valt nog niet mee hier in Winterberg. Foi, wat een bulten hier. Een stukje joggen heeft dan ook meer weg van wat snelwandelen en vooral veel wandelen maar goed...we zijn in beweging. Daar gaat het uiteindelijk weer om. Normaal loop ik 5 km in een klein half uurtje maar hier heb ik het met 3 km echt wel gezien. Om je even een beeld te schetsen van het heuvelachtige landschap....



En dit is "bultje"2!

Kijk en 'af' gaat wel maar op...DAT is een heel ander verhaal. Ik kom uitgeput terug. Ik heb 1 "bultje" overgeslagen en de rest toch gejogt.


Trots op mezelf EN op mijn man, want mijn eten staat heerlijk op tafel en mijn kinderen schreeuwen me toe alsof ik ipv een half uur een half jaar over een Pelgrimstocht heb gedaan. Ahhhhh, wat een ontvangst! Heerlijk! Vakantie!